Ge'-Baka Bana'-ad

Hallo weer!
Alles nog goed hier in het, vandaag erg warme, Suriname. We hebben vandaag lekker gezwommen. Ik hoorde dat het sneeuwde in Nederland? Kan ik me nu werkelijk niet inbeelden, ik ruik nog naar de zonnebrand en zit nog in m’n korte broek.
We hebben weer een boel geleerd; op cultureel gebied, op de dansvloer en in de keuken!
Zaterdag hebben we eerst gewinkeld bij de Hermitage Mall. Best wel okey niet veel bijzondere winkels, veel van de kleding zie je in elke winkel terug komen. We missen de H&M! Gewone basic hemdjes en shirtjes. Van al die groen paarse hysterische topjes met veters, strikjes en knopen die amper je navel bedekken, word ik niet echt gelukkig. Al hebben ze wel veel leuke jurkjes, maar over de kwaliteit moeten we het denk ik niet gaan hebben. Hier kan je dus alles met D&G, Louis Vuitton, Guess, etc… erop kopen, hartstikke echt dus en dat alles maar voor 15 SRD! ;-)
‘s avonds zijn we naar de Zsa Zsa Zsu, een club met 2 zalen. In de grote zaal draaiden ze dans-trans-achtige muziek. In een klein zaaltje daarnaast draaiden ze alleen maar Salsa muziek. Super gezellige muziek. Heerlijk kijken naar mensen die vet goed kunnen dansen en zelf stiekem mee hupsen op de ‘maat’ (of dat hoop je dan). Dat wij straks met z’n vieren op de dansvloer zouden staan wisten we toen nog niet. Toen werd door een nette jongeman aan Claudia gevraagd of haar vriendinnen er bezwaar tegen hadden als hij met haar ging dansen. Claudia: Ja! Wij: Nee natuurlijk niet!
Ze wilde niet meteen de dansvloer op maar na een paar danspasje geleerd te hebben durfde ze het toch aan op een paar moves op de dansvloer te laten zien. Toen ze weer kwam zitten, vertelde ze ons dat die jongen een paar vrienden ging halen om ons ook de Merengue te leren. Oh help dacht ik… ik kan niet dansen! Maar we stonden later toch echt allemaal op de dansvloer, de Merengue is een best ‘makkelijke’ dans. Waarschijnlijk zag het er niet uit maar het was wel leuk om te doen. al met al een heel gezellig avond.

De volgende ochtend zijn we naar Fort Zeelandia geweest, op zondag geven ze een gratis tour met Gids. Fort Zeelandia was een Nederlands handelsvestiging, natuurlijk helemaal gebouwd door slaven. We hebben geen onschuldig verleden. Wat opviel was de verschillende kleuren bakstenen die gebruikt waren; met elk schip kwamen nieuwe bakstenen mee vanuit verschillende delen van Nederland. Ook werden grote stukken steen gebruikt die ontstaan waren uit opgehoopte schelpen.

De gids woonde al 30 jaar in Suriname, was van origine Nederlands maar is Surinaamse ‘geworden’ en getrouwd met een Surinamer. Ze kon dus veel vertellen over gewoonten; dat Surinamer niet op tijd leven is wel bekend, je spreekt hier dan ook gewoon over Surinaamse kwartiertjes en de Surinaamse tijd. Ze vertelde dat als een Surinamer je uitnodigt voor een feest en je braaf op z’n Hollands vraagt hoe laat het begint, je vaak een tijd te horen krijgt waarvan je vooral niet uit moet gaan. wanneer je namelijk op die tijd arriveert, staat de gastvrouw nog onder de douche, moeten de stoelen nog geregeld worden en staat de band nog te repeteren. Feesten lopen hier ook door tot ‘Bam’; Wat zo zoveel mag betekenden als ‘Wanneer we er zat van zijn, moe zijn van het dansen, wanneer het eten/drinken op is of welke andere reden dan ook’.

Ze vertelde over de geschiedenis van het fort, het is dus Zeeuwse handen terecht gekomen vandaar: Fort Zeelandia. De verschillende bastions hadden ook namen van Zeeuwse steden, voelde ik me toch een beetje ‘thuis’; denkend aan mijn zweeuwse familie. Veerle, Zierikzee, middelburg. Wie weet misschien is een van mijn voor voor voor voor voor vaderen hier wel geweest? Alleen hoop ik dan wel dat ie dan iets liever is geweest tegen die slaven want dat staat me toch niet echt aan.

Naast het verre verleden vertelde ze ook over het heden en over geschiedenis, dat iets minder lang geleden was. Het gaat hier om de december moorden van 8-12-1982. Er werden vijftien mensen door militairen doodgeschoten. De militairen stonden toen onder het bevel van de huidige president van Suriname, Desi Bouterse. Het waarom rond deze moorden is nooit opgehelderd. Onze gids vertelde dat haar zwager bij deze moorden is omgekomen, ze uitte duidelijk haar afkeer tegen de president.
Op de plek waar het gebeurd is, zijn de plekken waar de kogels zijn inschoten eruit geboord voor bewijs, nu zitten er dus grote gaten in de muur.

Oh ja bij het fort staat een beeld van Prinses Wilhelmina, van dat ze nog jong was. Het enige beeld waar ze in haar jonge jaren volledig op staat. Dit beeld stond eerst op het voormalige Oranjeplein dat nu het onafhankelijkheidsplein heet. Een onafhankelijkheidsplein met een prinses van Oranje erop kan natuurlijk niet dus hebben ze hare majesteit verplaatst naar het Fort. Er is alleen iets mis gegaan en ze is op haar Koninklijke achterste beland! De lijmresten van dit ongeval zijn nog duidelijk zichtbaar.

’s Avonds hadden we een zeer ongewenste bezoeker. Berdien en ik zaten gezellig een film te kijken toen in mijn ooghoek iets heel groots langs de muur liep. Een enorme kakkerlak! Deze was echt groot! 6 cm! Hysterie!
In het begin waren we nog wel rustig. Even slikken dit is wel een heel groot beest, maar toen hij op Berdien en Claudia af vloog, was het gillen! Ja AFVLOOG. Die grote beesten kunnen dus ook nog vliegen. Waaaaaaaaah. Sjoukje en ik vlogen een kant op, Claudia en Berdien een andere. Dat beest lachte zich vast suf. Sjoukje, onze kakkerlakken vanger, Berdien en Claudia hebben heel heldhaftig het beest gevangen. Een deodorantbus, een pannendeksel , een mapje en een uur (!!) later was het beest overmeesterd. Ikzelf stond al die tijd buiten te freaken. Kom maar op met muizen/salamanders/kikkers die kan ik aan maar insecten zo groot als m’n handpalm?! Dan sla ik op tilt! Maar nu hebben we Bop! Insectenspray. Dus de volgende keer durf ik misschien ook wel meer?

De afgelopen week hebben we meerdere pogingen gedaan om baka bana te maken. Sjoukje’s creaties zijn erg in trek. Ook de baksels van Claudia en mijzelf waren lekker.
Vandaag hebben we heerlijk gezwommen. Allemaal lekker gebakken. Ook Berdien heeft weer volop van de zon genoten en heeft inmiddels de bijnaam Baka Bana verdiend.
Voor de oplettende lezer: de titel van mijn vorige verhaal betekent: Hamster.

vandaag hadden we post!! Ik moet er wel bij zeggen dat het net leek alsof we het steelden omdat we steeds langsfietsten om te voelen in de bus of er post was. ja voelen, omdat de sleutel van onze bus zoek is. Maar goed vandaag hadden we post en bleef sjoukje maar graaien, iedereen had iets dus; leuk leuk! het werkt! dus mensen blijf sturen het wordt hier met veel enthousiast gejuich ontvangen!
Als er iemand geinspireerd is en mij nu graag een kaartje wil sturen, meld het en ik mail je het adres!

No span!
Carlijn