Hello Goodbye

Hey allemaal,
Menig persoon die mijn vorig verhaal heeft gelezen denk dat dat mijn laatste was maar helaas haha!
Ik moet natuurlijk nog even een afsluitend verhaaltje op m’n site zetten.
“nu het nog kan!” onder dat motto hebben we ons bewogen de afgelopen dagen.
Gisteren kregen Sjoukje en ik haast onze overheerlijke (laatste!) roti van Rita niet op door de emoties.
We hebben gisteren een Surinaamse cd laten maken in de cd winkel (die overigens geheel bestaat uit gebrande/ gekopieerde cd’s/dvd’s, schijnt allemaal te mogen hier in Suri, maar zoals onze buurman Erwin zegt; “van God en in Suriname mag bijna alles”)! Alle liedjes die de afgelopen maanden onze tijd in Suri typeerden en waarop we luidkeels hebben meegezongen en gedanst. Eenmaal thuis snel de cd in de speler en weer die bekende brok in m’n keel die ik de afgelopen paar dagen maar met moeite zo af en toe weg slik…
Ik vind het maar moeilijk om uit te leggen wat ik allemaal ga missen, het is niet eens het lekkere weer die je elke ochtend begroet of de tropische bui die je wakker schut maar gewoon de geuren en kleuren van Suriname, de mensen; het geschreeuw en uitbundige gelach, het straatbeeld; van pauper tot luxe, de geur van eten die hier bijna overal wel opduikt op de raarste momenten (6uur sochtends..), het groen; ja nog steeds mijn lievelingskleur. Ik ga zelfs de rotzooi missen, de dingen op straat die eigenlijk heel gevaarlijk zijn en waar niemand zich aan schijnt te storen. De bussen! Het hysterische rijgedrag van taxi (en nou ja eigenlijk iedereen hier).
Maar bovenal ga ik mijn homies missen, we hadden het gisteren er nog over hoe we al aan elkaar gewend zijn. Ik denk dat ik straks niet meer kan slapen zonder claudia naast me!
Nou de hele dag stressen, de laatste dingetjes doen… enzzz ik kan nog wel uren door praten over suri en hoe erg ik het ga missen maar daar is geen tijd meer voor!
ik ga nu dit verhaal op m’n site zetten heb nog maar een half uur!!!!
Tot in Nederland!
Xoxo carlijn